dinsdag 1 maart 2011

Vluchtig

De zeven dagen zijn verstreken. Langzaam maar vastbesloten heeft het werk zich geopenbaard. Ik ben verbaasd hoe met horten en stoten de objecten en materialen in deze ruimte informatie vrijgeven. Alsof het allemaal kleine radiozendertjes zijn met ieder een eigen programma. Ze vullen de ruimte met geluiden die je als oplettende bezoeker kunt opvangen.
Ieder hoekje, oppervlak en stapeling vertelt een eigen verhaal. Ze proberen te vertellen wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Alsof ze al een hele reis achter de rug hebben. Nu zijn ze tijdelijk hier neergestreken. Ieder object een eigen geschiedenis net zoals de stoelen, kasten en andere voorwerpen in je woonkamer. Een erfstuk in de kast of meubelstukken die van generatie op generatie binnen de familie worden doorgegeven.

Al deze voorwerpen nemen me mee naar plekken die ik niet eerder heb bezocht.

Gedachtenplaatsen

In die ruimte alleen stoelen van woorden en tafels gemaakt van ideeën. Vluchtige constructies die je kort met het verstand bewoont. Een kort verblijf van soms maar een paar kronkels. Hoe gemakkelijk een gedachte blijft haken achter een hoekje van het werk. Hoe een oppervlak je meeneemt in zijn verhaal.Ze dienen als fundering waarop een gedachte groeit.

Maar opeens gaan ze verder….


en zijn ze alweer om de hoek……


… verlaten deze ruimte



op weg naar andere oorden



om zich tijdelijk daar te vestigen


tussen nieuwe muren

of straten


even vastklampen aan de achterkant van een bus





of een oude man die achter een raam staat….